ΑΠΑΝΘΙΣΜΑΤΑ X.

• 

  
  Νομίζεις ότι ο κόσμος είχε κάποτε λιγότερα προβλήματα από όσα έχει σήμερα; Πάντοτε υπήρχαν τα προβλήματα. Και νομίζεις ότι οι νέες ανθρώπινες λύσεις θα λύσουν τα πάντα; Απλώς θα δημιουργήσουν καινούργια προβλήματα. Ο άνθρωπος δίνει πάντοτε λύσεις εξελικτικά και η κάθε λύση δημιουργεί ένα καινούργιο πρόβλημα. Κάνεις κάτι κι αμέσως κάτι άλλο πάει στραβά.
  
  "Χαρείτε! Ο Θεός έχει πεθάνει και τώρα ο άνθρωπος είναι τελείως ελεύθερος. (Φ. Νίτσε). Και η “μεταγλώττιση” της φράσης.. "Χαρείτε που πέθανε ο Θεός! Τώρα δεν υπάρχει κανείς να κυριαρχεί επάνω σας. Δεν υπάρχει κανένας πιο ψηλά από σάς δεν είναι ανάγκη να φοβάστε κανένα Θεό. Μπορείτε να τον ξεχάσετε τελείως το Θεό”
  
  Ο Μαχαβίρα είπε: Δες τη ματαιότητα που έχει η όλη επιχειρηματολογία των θεϊστών. Δες το γελοίο της όλης ιδέας της αυτοκατάκρισης του ανθρώπου — για το σεξ, για το θυμό, για την απληστία του.
  Τί να κάνει ο άνθρωπος; Αν τον έχει δημιουργήσει με αυτόν τον τρόπο ο Θεός, τότε υπεύθυνος είναι ο Θεός, όχι ο άνθρωπος. Και γιατί δημιούργησε τέτοιο είδος ανθρώπου και τέτοιο είδος κόσμου; Αν πρέπει να υποφέρει κάποιος, τότε πρέπει να υποφέρει ο Θεός, όχι ο άνθρωπος. Ο άνθρωπος είναι απλώς ένα πλάσμα. Είναι όπως όταν φτιάχνεις ένα παιχνίδι. Αν τώρα κάτι δεν πάει καλά στο παιχνίδι, ποιος είναι υπεύθυνος; Δεν μπορείς να κατακρίνεις το παιχνίδι. Φτιάχνεις μηχανές. Αν κάτι δεν πάει καλά, τότε υπεύθυνος είσαι εσύ, όχι η μηχανή.
  Δεν μπορείς να κατακρίνεις τις ατομικές βόμβες που έπεσαν στο Ναγκασάκι και τη Χιροσίμα, ή την ατομική ενέργεια• μπορείς να κατακρίνεις μόνο τους πολιτικούς που χρησιμοποίησαν εκεί τις ατομικές βόμβες. Μπορείς να κατακρίνεις τους επιστήμονες που δημιούργησαν εκείνες τις ατομικές βόμβες.
  
  Η πρώτη και σημαντικότερη ιδιότητα του ανθρώπου είναι η αυτoϋπευθυνότητα. Το να νιώθει ότι "Είμαι υπεύθυνος για ό, τι είμαι. Είναι δική μου η επιλογή αυτή. Μου έχουν δοθεί όλες οι εκδοχές. Γεννήθηκα με όλες τις πιθανότητες ανοιχτές. Τίποτα δεν ήταν προκαθορισμένο. Ό, τι κι αν είμαι, καλός ή κακός, η ευθύνη είναι δική μου. Δεν υπάρχει μοίρα, δεν υπάρχει Θεός."
  
  Στης ΗΠΑ ο Θεός δεν είναι τίποτε παραπάνω από κάτι τυπικό, η θρησκεία δεν είναι τίποτε άλλο από μια κυριακάτικη υπόθεση, η εκκλησία δεν είναι κάτι παραπάνω από λέσχη.
  Μερικοί άνθρωποι πάνε στο Ροταριανό όμιλο, μερικοί άνθρωποι πάνε στη λέσχη των Λάϊονς, μερικοί άνθρωποι πάνε στη λέσχη των καθολικών, και μερικοί στην προτεσταντική λέσχη. Είναι λέσχες αυτές, όπου ο κόσμος συζητάει για ωραία τίποτα και κουτσομπολεύει την κοινωνία — όμορφοι τόποι συνάντησης, τίποτε κακό δεν έχουν, αλλά είναι πολύ χλιαροί, δεν υπάρχει τίποτα βαθύτερο. Επειδή δεν υπάρχει καμιά βαθιά πεποίθηση στην Αμερική, η Αμερική δεν θα γίνει ποτέ προπύργιο του αθεϊσμού.
  
  Η αμφισβήτηση είναι φυσική, έμφυτη ιδιότητα του είναι σου είναι δοσμένη από το Θεό. Χρησιμοποίησε την, γιατί περιέχει τρομακτική δύναμη. Είναι όργανο για την ανακάλυψη της αλήθειας.
  Η αμφισβήτηση είναι μέθοδος για την ανακάλυψη της αλήθειας. Η αμφισβήτηση δεν είναι εχθρός της αλήθειας, είναι ο μόνος της φίλος.
  
  Όλες οι θρησκείες, σε όλες τις εποχές, στηρίζονται πάνω στο φόβο. Εκμεταλλεύονται το ένστικτο του φόβου που υπάρχει στον άνθρωπο, φοβίζουν τον άνθρωπο. Από εκεί προέρχεται κι η λέξη «θεοφοβούμενος» που υπάρχει σε όλες σχεδόν τις γλώσσες του κόσμου και της δίνουν την έννοια του θρήσκου. Είναι τελείως ανόητο αυτό. Ο θρήσκος άνθρωπος δεν είναι θεοφοβούμενος, είναι εραστής του Θεού. Ο θεοφοβούμενος άνθρωπος είναι ψευδοθρησκευόμενος. Είναι ένας άνθρωπος που δεν έχει αναζητήσει από μόνος του τη θρησκεία, αλλά που έχει εξαναγκαστεί από τους άλλους να θρησκεύεται.
  
  Οι πολιτικοί δεν μπορούν να πουν την αλήθεια, ακόμα κι αν τη γνωρίζουν. Κατ' αρχήν δεν τη γνωρίζουν, γιατί δεν είναι και πολύ ευφυείς, διαφορετικά δεν θα ήταν πολιτικοί. Δεύτερο, ακόμα κι αν έχουν κάποια επίγνωση, τί πραγματικά συμβαίνει μέσα στην ψυχή της χώρας, δεν μπορούν να το πουν αυτό.
  
  Αληθινά τέλεια σχέση είναι εκείνη στην οποία κάθε μέλος αφήνει να παραμένουν άγνωστες μεγάλες περιοχές του άλλου.
  Οι γνώσεις είναι ρηχές, η άγνοια έχει βάθος. Οι γνώσεις είναι επιφανειακές, η μη γνώση σε οδηγεί στην άβυσσο, στα απύθμενα βάθη.
  
  Το σκοτάδι βρίσκεται πολύ πιο πέρα από το χρόνο από ό, τι το φως. Είναι πολύ πιο αιώνιο. Και ο άνθρωπος που απαλλάσσεται από το φόβο μπορεί να νιώσει την ομορφιά του σκοταδιού. Η αίσθηση του είναι βελούδινη,
  το βάθος του είναι πελώριο και σε αφήνει τόσο μόνο, απόλυτα μόνο... Εξαφανίζεται ολόκληρος ο κόσμος, απομένει μόνο η συνειδητότητά σου. Και δεν υπάρχει κάποιο αντικείμενο που πρέπει να γνωρίσεις, μόνο το σκοτάδι υπάρχει. Τίποτα που να χρειάζεται να το γνωρίσεις... αρχίζεις να λιώνεις και να χώνεσαι μέσα του.
  Κανείς δεν έχει σκεφτεί το σκοτάδι ως έναν από τους σπουδαιότερους διαλογισμούς, μα έτσι είναι.

  Αν κατορθώσει τελικά ο γιατρός να εξαλείψει κάθε αρρώστια από τον κόσμο, τότε θα πρέπει να αυτοκτονήσει ο ίδιος. Από τη μια μεριά προσπαθεί να θεραπεύει, προσπαθεί να βρίσκει όλο και περισσότερες και καλύτερες μεθόδους, τεχνικές, φάρμακα για να θεραπεύει τις αρρώστιες, από την άλλη μεριά, στο βάθος μέσα του, ελπίζει να μην τα καταφέρει.

• 
  Ο Κομφούκιος ήταν πολύ σοφός, όταν έλεγε ότι ο γιατρός δεν πρέπει να πληρώνεται για να γιατρεύει την αρρώστια, αλλά να πληρώνεται για να μην επιτρέπει να συμβεί. Είναι τελείως διαφορετική αυτή η προσέγγιση. Πρέπει να πληρώνεις το γιατρό σου γιατί δεν αρρώστησες ολόκληρο το χρόνο γιατί σε φρόντισε. Αν αρρώστησες, δεν πρέπει να τον πληρώσεις για την ακρίβεια, εκείνος θα πρέπει να πληρώσει εσένα.
  Αν δεν συμβεί αυτό, το επάγγελμα του γιατρού θα διατηρήσει την εσωτερική του αντίφαση. Ζει και βασιλεύει από τις αρρώστιες σου. Προσεύχεται να αρρωσταίνουν όλο και περισσότεροι άνθρωποι. Όταν υπάρχει κάποια επιδημία, οι γιατροί μιλούν για "εποχιακά" πράγματα. Και φυσικά τότε είναι ακριβώς η δίκη τους εποχή.
  
  Αν είσαι απαλλαγμένος από το φόβο, αν ζεις μέσα στην ελευθερία, ο ιερέας γίνεται τελείως άχρηστος. Ποιος θα πάει να τον δει; Για ποιο λόγω; Πηγαίνεις να τον δεις, επειδή θέλεις να σε παρηγορήσει κάποιος. Θέλεις κάποιος να σου δώσει ελπίδες, ενθάρρυνση, να σε κάνει να νιώσεις με κάποιον τρόπο ασφαλής μέσα σε μια πολύ ανασφαλή ζωή.
  
  Αν υπήρχαν ιερείς στον κόσμο των πουλιών, δεν θα πετούσε ποτέ κανένα πουλί, θα έμεναν όλα τους φυλακισμένα στη φωλιά τους. Κανένα πουλί δεν θα έβρισκε ποτέ το θάρρος με εξαίρεση λίγα τρελά πουλιά — κάποιο Βούδα, κάποιο Ζαρατούστρα, κάποιο Λάο Τσε. Μα δεν θα αποτελούσαν τον κανόνα, θα ήταν απλώς οι εξαιρέσεις. Κι ο ιερέας είναι πάντα εναντίον τους, να το θυμάσαι αυτό.
  Ο ιερέας ήταν εναντίον του Ιησού, ο ιερέας ήταν εναντίον του Βούδα, ο ιερέας ήταν εναντίον του Ζαρατούστρα, ο ιερέας ήταν εναντίον του Λάο Τσε.
  Ποιο ήταν το κακό που είχαν; Γιατί ήταν εναντίον τους ο ιερέας; Ο ιερέας ήταν εναντίον τους, γιατί έκοβαν εκείνοι τις ίδιες τις ρίζες του επαγγέλματος του. Έλεγαν στους ανθρώπους να απαλλαγούν από το φόβο.
  
  Γι' αυτό ακριβώς ο ιερέας και εμμένει στην ιδέα ότι "Αρχή σοφίας φόβος Κυρίου." Δεν μπορεί να σου πει "Να φοβάσαι εμένα." Δεν είναι εύκολο αυτό, γιατί βλέπεις όλα του τα ανθρώπινα ελαττώματα, τις ανθρώπινες αδυναμίες του. Βλέπεις πως είναι το ίδιο αδύναμος όσο κι εσύ, βλέπεις πως είναι το ίδιο άπληστος όσο κι εσύ, βλέπεις πως είναι το ίδιο θυμωμένος όπως κι εσύ, ότι ζηλεύει όπως κι εσύ.
  Επιβάλλει συνεχώς πάνω σου το φόβο του Θεού, το φόβο της κόλασης, το φόβο μια μεγάλης τιμωρίας: αν δεν τον ακούς και ταυτόχρονα σου υποβάλλει συνεχώς την ιδέα ότι όποιος τον ακούει και τον ακολουθεί θα λάβει ανταμοιβή. Από τη μια δημιουργεί το φόβο, από την άλλη δημιουργεί την απληστία σου: απληστία για τον ουρανό, για τον παράδεισο, για τις όμορφες γυναίκες που υπάρχουν εκεί.
  Εδώ είναι εναντίον των γυναικών -η γυναίκα είναι η πύλη που οδηγεί στην κόλαση- μα στον παράδεισο όλες οι θρησκείες προσφέρουν όμορφες γυναίκες, πάντοτε όμορφες, που έχουν κολλήσει στα δεκάξι τους χρόνια. Το σώμα τους δεν ιδρώνει, δεν έχουν ανάγκη αποσμητικών! Το σώμα τους είναι φτιαγμένο από χρυσάφι. Όλες οι θρησκείες παρέχουν όλων των ειδών τις απολαύσεις , αυτές ακριβώς που επικρίνουν πάνω στη γη,  παράξενη αυτή η λογική!