ΑΠΑΝΘΙΣΜΑΤΑ XI.

• 

  
  Αν κοιτάξεις, θα δεις ότι υπάρχει σε όλες τις θρησκείες αυτή η περίεργη λογική: προσφέρεται το ίδιο πράγμα. Ο ιερέας ξέρει πάρα πολύ καλά ότι οι δύο δυνάμεις που διαιρούν τον άνθρωπο είναι: ο φόβος και η απληστία. Κι αν μπορείς να τα χρησιμοποιήσεις και τα δύο, μπορείς να υποδουλώσεις την ανθρωπότητα. Κι ως σήμερα, έχουν κρατήσει απόλυτα υποδουλωμένη την ανθρωπότητα.
  
  Η τώρα ζωή είναι μια ζούγκλα από λέξεις και δεν θα μπορέσεις να βγεις από τη ζούγκλα. Η πολυμάθεια είναι τόσο μεγάλη ζούγκλα — για την ακρίβεια, είναι η μόνη ζούγκλα που απόμεινε στον κόσμο.
  
  Η ομοφυλοφιλία είναι αρχαία θρησκευτική παράδοση . Βάζοντας χωριστά τις μοναχές και χωριστά τους μοναχούς, δημιουργείς ομοφυλοφιλία. Είναι φυσικό είναι επόμενο να συμβεί.
  
  Θρησκεία σημαίνει ότι ζεις μέσα από τη συνειδητότητά σου. Ηθική σημαίνει ότι ζεις σύμφωνα με τα ανώτατα πρότυπα που σου έχει επιβάλλει η κοινωνία όχι σύμφωνα με το δικό σου φως
  
  Ο Αδάμ και η Έυα έπαιζαν στα ζάρια τον Παράδεισο. Είπαν, "Είμαστε έτοιμοι να χάσουμε τον Παράδεισο, αλλά δεν μπορούμε να χάσουμε την ελευθερία μας." Σεβάστηκαν την ελευθερία πιο πολύ από τον ίδιο τον Παράδεισο με τις απολαύσεις του. Δεν ήταν ηδονιστές, ήταν αναζητητές της αλήθειας.
  
  
  «Ο γιατρός μου επέμενε να έρθω να σας δω,» είπε η ασθενής στον ψυχίατρο.
  «Δεν καταλαβαίνω όμως για ποιο λόγω. Είμαι ευτυχισμένη με το γάμο μου, έχω αρκετούς φίλους, αισθάνομαι ασφαλής με τη δουλειά μου και δεν έχω έγνοιες.»
  «Μμμ!» είπε ο γιατρός, ψάχνοντας το σημειωματάριο του. «Και πόσο καιρό σας συμβαίνει αυτό;»
  Ήδη στον κόσμο της Δύσης ο άνθρωπος δεν μπορεί να μην έχει προβλήματα, αν δεν έχει είναι ασθενής!!
  
  
  Συνέβη όταν ένας από τους μεγάλους Ρώσους λογοτέχνες, ο Μαξίμ Γκόρκυ, επισκέφθηκε την Αμερική. Τού έδειξαν όλων των ειδών τα πράγματα που είχαν επινοήσει οι Αμερικανοί για να διασκεδάζουν. Ο άνθρωπος που τον ξεναγούσε, θεωρούσε ότι τον είχε κάνει πολύ ευτυχισμένο. Όσο περισσότερα όμως τού έδειχναν, τόσο πιο στενοχωρημένος φαινόταν. Ο ξεναγός τον ρώτησε: «Τι συμβαίνει; Δεν καταλαβαίνετε;»
  Και ο Γκόργκυ είπε: «Μπορώ να καταλάβω, γι' αυτό στενοχωριέμαι. Σε αυτή χώρα πρέπει να λείπει η χαρά. Διαφορετικά, δεν υπάρχει ανάγκη για τόσο πολλές διασκεδάσεις.»
  
  
  Η παιδεία μας, ο πολιτισμός, η θρησκεία, όλα τους στηρίζονται σε αυτή τη βασική ιδέα, ότι ο άνθρωπος πρέπει να είναι φιλόδοξος. Μόνο ο φιλόδοξος άνθρωπος θα είναι σε θέση να πετύχει την ολοκλήρωση, την ικανοποίηση. Αυτό δεν έχει συμβεί ποτέ και δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ, όμως η άγνοια είναι τόσο βαθιά, που εξακολουθούμε να πιστεύουμε αυτή την ανοησία.
  
  
  Η ευτυχία βρίσκεται εκεί που είσαι — όπου κι αν βρίσκεσαι, η ευτυχία βρίσκεται εκεί. Σε περιβάλλει, είναι ένα φυσικό φαινόμενο. Είναι σαν τον αέρα, σαν τον ουρανό. Η ευτυχία δεν είναι κάτι που χρειάζεται να το αναζητήσεις. Είναι το ίδιο το υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένο το σύμπαν. Η χαρά είναι το ίδιο το υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένο το σύμπαν. Πρέπει όμως να κοιτάξεις ευθεία μπροστά σου. Αν κοιτάζεις στο πλάι, τότε τη χάνεις.
  
  
  Για την ώρα, υποστηρίζεις τους ίδιους σου τους εχθρούς. Πηγαίνεις και ψηφίζεις τους ίδιους σου τους εχθρούς. Είναι σαν να σου έχουν δώσει την ελευθερία να επιλέξεις σε ποια φυλακή θέλεις να πας — στη ρεπουμπλικανική ή στη δημοκρατική. Κι εσύ ψηφίζεις ευχαριστημένος. «Εγώ πιστεύω στη ρεπουμπλικανική φυλακή.» — «Εγώ πιστεύω στη δημοκρατική φυλακή.» Και τα δύο όμως είναι φυλακές. Και από τη στιγμή που υποστηρίζεις τη φυλακή, τότε δεν σου επιτρέπεται να έχεις καμία γεύση ελευθερίας.
  
  
  Παντού στον κόσμο, σε Ανατολή και Δύση, αυτοί οι Λεγόμενοι πολιτικοί είναι κατά βάθος όλοι τους αδύναμοι άνθρωποι, που υποφέρουν από σύμπλεγμα κατωτερότητας και φοβούνται ότι αν δεν γίνουν ισχυροί πολιτικοί, τότε κάποιος πρόκειται να τους εκμεταλλευτεί, οπότε γιατί να μην εκμεταλλεύονται εκείνοι, αντί να αφήνουν τους άλλους να τους εκμεταλλεύονται;
  
  
  Το παιδί ήθελε να κοιτάξει μέσα στο ρολόι, να δει τι είναι αυτό που κάνει τικ. Είχε επιστημονική περιέργεια. Και το ρολόι δεν είναι τόσο πολύτιμο, όσο η περιέργεια του, ο ερευνητικός του νους. Το ρολόι δεν έχει καμία αξία. Ακόμη κι αν καταστραφεί, δεν χάθηκε τίποτα. Από τη στιγμή όμως που καταστρέφεται ο ερευνητικός νους, έχουν χαθεί πολλά! Τότε, δεν θα ερευνήσει ποτέ για την αλήθεια.
  
  
  Το χρήμα είναι ένα σύμβολο. Η πολιτική δύναμη είναι ένα σύμβολο. Το κοινωνικό κύρος είναι ένα σύμβολο. Αυτά δεν είναι πραγματικότητες. Αυτά είναι ανθρώπινες προβολές. Αυτά είναι απλώς όνειρα, που τα προβάλλει ένας στενάχωρος, μίζερος και δυστυχισμένος νους.
  
  
  Η δυστυχία σε κάνει να τραβάς την προσοχή των ανθρώπων. Όποτε είσαι δυστυχισμένος, σε προσέχουν, σε συμπαθούν, σ' αγαπούν. Οι πάντες σε φροντίζουν. Ποιος θέλει να πληγώσει έναν δυστυχισμένο άνθρωπο; Ποιος ζηλεύει έναν δυστυχισμένο άνθρωπο; Ποιος θέλει να είναι ανταγωνιστικός με έναν δυστυχισμένο άνθρωπο; Αυτό θα ήταν πολύ πρόστυχο.
  Τον δυστυχισμένο άνθρωπο τον φροντίζουν, τον αγαπούν, τον προσέχουν. Υπάρχει μεγάλη επένδυση στη στενοχώρια και τη δυστυχία.
  Μη δείχνεις τόσο πολλή συμπάθεια στους ανθρώπους που είναι στενοχωρημένοι και δυστυχισμένοι. Αν κάποιος είναι δυστυχισμένος, βοήθησε τον, αλλά μην του δείχνεις συμπάθεια.
  Μην του δίνεις την ιδέα ότι η δυστυχία είναι κάτι που αξίζει να την έχει.

  Θα παρατηρήσεις μερικά πράγματα. Το να είσαι στενοχωρημένος, δυστυχισμένος και μίζερος, σε βολεύει. Η κοινωνία σ' αγαπάει, οι άνθρωποι σε σέβονται. Μέχρι και άγιος μπορείς να γίνεις! Γι’ αυτό και οι άγιοι σου είναι όλοι τους στενοχωρημένοι και μίζεροι. Η μιζέρια είναι γραμμένη φαρδιά πλατιά στο πρόσωπο τους, στα μάτια τους.

• Επειδή είναι μίζεροι, εναντιώνονται σε κάθε χαρά. Επικρίνουν τη χαρά ως ηδονισμό. Επικρίνουν κάθε δυνατότητα χαράς ως αμαρτία. Είναι μίζεροι και θα προτιμούσαν να βλέπουν όλο τον κόσμο στενοχωρημένο, δυστυχισμένο και μίζερο. Για την ακρίβεια, μόνο μέσα σε ένα μίζερο κόσμο μπορούν να θεωρούνται άγιοι! Σε έναν ευτυχισμένο κόσμο, θα νοσηλευόταν στο ψυχιατρείο. Είναι άρρωστοι άνθρωποι, νευρωτικοί, παθολογικές περιπτώσεις!
  
  
  Αν όμως είσαι στενοχωρημένος, κανένας δεν πρόκειται να σε ρωτήσει γιατί είσαι στενοχωρημένος. Το να είσαι στενοχωρημένος και δυστυχισμένος μοιάζει κάτι φυσικό — οι πάντες αυτό είναι.
  Ασυνείδητα, αυτή η ιδέα εδραιώνεται μέσα σου, ότι η στενοχώρια και η δυστυχία είναι φυσικά πράγματα κι ότι η ευτυχία είναι κάτι αφύσικο. Η ευδαιμονία πρέπει να αποδειχθεί.
  Η στενοχώρια, η δυστυχία και η μιζέρια δεν χρειάζονται καμία απόδειξη. Αυτό, σιγά-σιγά βυθίζεται μέσα σου – μέσα στο αίμα σου, μέσα στα κόκαλα σου, μέσα στο μεδούλι σου – αν και φυσικά εναντιώνεται στον ίδιο σου τον εαυτό, στην ίδια σου τη φύση.
  
  
  Ακόμη κι αν πρόκειται για δυστυχία, το Εγώ δεν θέλει μια συνηθισμένη δυστυχία, θέλει μια εξαιρετική δυστυχία! Είτε με τον ένα είτε με τον άλλο τρόπο, θέλει κανείς να είναι ο πρώτος. Γι' αυτό και κάνουμε βουνό τα μικροπράγματα.
  
  
  Έρχεσαι σ' εμένα αναζητώντας γνώση. Εσύ θέλεις έτοιμες συνταγές, ώστε να μπορέσεις να προσκολληθείς πάνω τους, εγώ όμως δεν σου δίνω καμία. Για την ακρίβεια, αν έχεις έτοιμες συνταγές, πέταξε τις! Σιγά-σιγά, καταστρέφω τη βεβαιότητα σου. Σιγά-σιγά, σε κάνω όλο και πιο διστακτικό. Σιγά-σιγά, σε κάνω όλο και πιο ανασφαλή. Αυτό είναι το μόνο πράγμα που χρειάζεται να γίνει. Αυτό είναι το μόνο πράγμα που χρειάζεται να κάνει ένας δάσκαλος — το να σε αφήσει μέσα σε πλήρη ελευθερία. Μέσα σε πλήρη ελευθερία, με όλες τις δυνατότητες ανοιχτές, χωρίς να είναι τίποτα προκαθορισμένο, θα πρέπει να έχεις επίγνωση.
  
  
  Η αποβλακωμένη ευφυΐα είναι αυτό που ονομάζεται διανόηση. Οι λεγόμενοι διανοούμενοι δεν είναι πραγματικά ευφυείς, απλώς σκέφτονται συνεχώς. Η διανόηση είναι ένα πτώμα. Μπορείς να το στολίσεις ΅ε ΅εγάλα ΅αργαριτάρια, ΅ε διαμάντια, ΅ε σμαράγδια, ένα πτώμα όμως εξακολουθεί να είναι πτώμα.
  
  
  Οι άνθρωποι έχουν 'καλλιεργημένη' εμπιστοσύνη. Η εμπιστοσύνη έχει γίνει πίστη, όχι βίωμα. Έχουν διδαχθεί να πιστεύουν, δεν έχουν διδαχθεί να γνωρίζουν μέσα από τα βιώματα τους. Εκεί έχει χάσει η ανθρωπότητα.
  Τη ζωή μπορείς να τη ζήσεις μόνο επικίνδυνα. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να τη ζήσεις. Μόνο μέσα από τον κίνδυνο, η ζωή μεγαλώνει και ωριμάζει. Χρειάζεται να είναι κανείς περιπετειώδης, πάντοτε έτοιμος να ρισκάρει το γνωστό για το άγνωστο.
  Και από τη στιγμή που έχεις γευτεί τις χαρές τής περιπέτειας και τής ελευθερίας, δεν μετανιώνεις ποτέ — επειδή τότε ξέρεις τι σημαίνει να ζεις στο μέγιστο. Τότε, ξέρεις τι σημαίνει να καις τη δάδα τής ζωής σου και από τις δυο μεριές μαζί. Κι ακόμη και μία στιγμή τέτοιας έντασης είναι πιο ικανοποιητική από μια ολόκληρη αιωνιότητα ασήμαντης ζωής.
  
  
  Ο νους επεμβαίνει και προσπαθεί να κατέχει τον άνθρωπο και τότε η αγάπη καταστρέφεται. Ο νους είναι πολύ άπληστος. Ο νους είναι η ίδια η απληστία.
  Ο νους είναι πολύ δηλητηριώδης. Έτσι, εκείνος που θέλει να μπει μέσα στον κόσμο της αγάπης, πρέπει να εγκαταλείψει το νου και να ζήσει χωρίς τις παρεμβάσεις του.
  Ο νους είναι καλός για την αγορά. Εκεί είναι αναγκαίος. Στην αγάπη όμως, δεν είναι καθόλου αναγκαίος. Είναι αναγκαίος για τα μαθηματικά, για το διαλογισμό όμως δεν είναι καθόλου αναγκαίος.
  Ο νους έχει χρησιμότητα, όμως η χρησιμότητα αφορά μόνο τον εξωτερικό κόσμο. Στον εσωτερικό κόσμο, δεν έχει καμία χρησιμότητα.
  
  
  Μπορεί να έχεις παρατηρήσει πως όταν φοβάσαι, όταν αισθάνεσαι αγωνία, όταν κάτι σε στενοχωράει, ο νους δουλεύει υπερβολικά πολύ και είναι τρομερά επικεντρωμένος στο θέμα που σε απασχολεί. Όταν δεν έχεις αγωνίες και στενοχώριες, ο νους δεν δουλεύει και τόσο πολύ.
  
  
  Αν υπάρχει αγάπη, τα σύνορα θα εξαφανιστούν. Αν υπάρχει αγάπη, τότε ποιος θα είναι χριστιανός και ποιος θα είναι Εβραίος; Αν υπάρχει αγάπη, οι θρησκείες θα εξαφανιστούν.
  Αν υπάρχει αγάπη, τότε ποιος πρόκειται να πηγαίνει στο ναό; Για ποιο λόγω; Επειδή λείπει η αγάπη, αναζητάς το Θεό. Ο Θεός δεν είναι τίποτε άλλο παρά το υποκατάστατο τής αγάπης που σου λείπει.